Witamy po wakacjach i zapraszamy do naszego cyklu publikacji na temat materiałów termoplastycznych, które w Aliaxis wykorzystujemy na co dzień do produkcji zaworów, kształtek i rur. Naszym dzisiejszym bohaterem będzie PVC (polichlorek winylu).
Polichlorek winylu (PVC) jest obecnie jednym z najczęściej stosowanych materiałów termoplastycznych w wielu sektorach przemysłowych oraz w codziennym życiu każdego z nas. Popularność zawdzięcza swoim właściwościom, które można stosunkowo łatwo modyfikować poprzez chemiczną ingerencję w syntezę polimeru i dodawanie odpowiednich dodatków.
Nieplastyfikowany polichlorku winylu (PVC-U) używany do produkcji komponentów instalacji ciśnieniowych jest wykorzystywany wszędzie tak gdzie liczy się wysoka odporność chemiczna, odporność na korozję przy niewymagających temperaturach tłoczonego medium. Jeżeli potrzebujemy materiału odpornego na wyższe temperatury to z pomocą przychodzi nam tak zwany chlorowany polichlorek winylu (PVC-C). Materiał ten, znany również jako nadchlorowany polichlorek winylu, jest wytwarzany ze zwykłego PCW za pomocą reakcji chlorowania, która pozwala na umieszczenie większej ilości atomów chloru wzdłuż łańcucha polimerowego; charakteryzuje się zatem większą obecnością chloru w swojej strukturze.
Ta niewielka modyfikacja chemiczna pozwala na uzyskanie większej odporności na wysokie temperatury, lepszej obojętności chemicznej i większej wytrzymałości mechanicznej niż w przypadku klasycznego lub nieplastyfikowanego PVC. Te właściwości techniczne pozwalają mu "konkurować" z droższymi polifluorkiem winylidenu (PVDF) i politetrafluoroetylenem (PTFE) i stanowić jedną z najbardziej ekonomicznych alternatyw w budowie systemów rurowych lub zaworów do transportu agresywnych płynów.
PVC-C jest zdolny do pracy w temperaturach powyżej 90 °C i dlatego może być materiałem wybieranym zarówno do budowy systemów hydraulicznych w spa, jak i, bardziej ogólnie, do transportu gorącej wody pod ciśnieniem.
Ponadto jego chemiczna obojętność na procesy dezynfekcji i dezynsekcji oparte na chlorze sprawia, że jest on szczególnie bezpieczny w hamowaniu rozprzestrzeniania się czynników wirusowych, takich jak legionella, co czyni go idealnym do zapewnienia bezpieczeństwa higieny w szpitalach, budynkach użyteczności publicznej i przemyśle stoczniowym.
Jego odporność na wysokie temperatury w połączeniu z wysoką kompatybilnością chemiczną sprawia, że nadaje się również do zastosowań w zakładach przemysłu chemicznego przy produkcji i transporcie roztworów kwasów oraz stężonych roztworów alkalicznych.
W porównaniu do innych materiałów PVC-C charakteryzuje się również niską przewodnością cieplną. Ta niewątpliwa zaleta pozwala w znaczącym stopniu ograniczyć straty ciepła w transportowanych cieczach.
Niska przewodność cieplna może sprawić, że PVC-C będzie decydującym materiałem w tak zwanej transformacji ekologicznej. W rzeczywistości może on znaleźć zastosowanie we wszystkich obszarach, w których dobra izolacja termiczna będzie coraz ważniejsza.
Obecność większej ilości chloru w strukturze polimerowej PVC-C gwarantuje również niskie rozprzestrzenianie się płomienia, co czyni go szczególnie skutecznym rozwiązaniem w przypadku pożaru, zdolnym do zapewnienia najwyższych standardów bezpieczeństwa w budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej, a także w sektorze przemysłowym i stoczniowym.
PVC-C jest dowodem na to, że wystarczy niewielka zmiana w strukturze chemicznej materiału aby znacząco ulepszyć jego techniczne właściwości.